18 Şubat 2008 Pazartesi

ErTeLeMe !!

Hergünün yaşananı, bır blog yazısı o gun olan değişik bişey gecen bir dialaog işte bu bır blog konusu olabılır dıe dusunduruyor insanı bende sımdı hazır iş yokken bıseyler yazayım dedım suan sakın sessız huzurlu bır ortam var ofıste radyom hafıf bır sesle calıyor ortamdakı tek ses klavye tıkırtısı herkez bısıler yazıyor , 2 elektrıklı soba ve 1 klima sayesınde bıraz ısınmaya basladı dısarda kar var,heryer bembeyaz,ve sakin sakin oda yagmaya devam ediyor sabah cayımı içtim içim ısındı peşinede nescafemi ,bendenım huzurlu, ısındı ama ellerım ve ayaklarım için aynı seyi soyleyemıyeceğim.suan ellerımı ve ayaklarımı hıssetmıyorum.



Sabah işe gelip gelmeme konusunda teredutluydum,ama servıs 8 dak. gecıkme sonucu gelınce kendıme geldım (iş var) .Servis gecıkınce baya bı umutlanmıştım :) da.





(Sefa şükür sağliki keyifli bazen isyan etsede genel anlamda iyi,Babaneyle biraz gerginler sanırım ıkısı içinde 1.dönem tatil günü geldi durum yüzgöz olmaya giderse kötü olacak ;)



Ben de işte yine hayaller kuran düşünen düşündükçe kah isyan eden kah şükreden bi yapıdayım bu ara ,Bi kaçgündür kafa yoruyorum, nereye gidiyoruz diyorum ,napıyoruz,bu yaşam telaşı ,hırsı para odemeleri kıra ,tel. faturası elekrtık,gunu geldımı yok ona daha 3 gun var ! alışverış gunu geldimi ,su yattımı ,Sefa bugun keyıflı mı ? burnumu akıo ne ;acaba nezlemi olacak akşama ne pişirsem yarınada şunu yaparım , hayatımı ele geciren virüslerle ne yapmalı para araç mı olmalı gereç mı ? ben tam böyle düşünürken ,pazar sabahı ekmek almaya fırına Gitdığımde arka mahallede (cocukluğumun geçtiği yer ) oturan arkadaşımı gördüm ekmek almaya gelmiş .
Halini hatırını sordum kızı doğduğunda gıtmıştım gecmış olsuna kızı 2 yaşına gırıyormuş şaşırdım oda benım gıbı duşunuyor bıze noldu dıyor artık goruşmeler bıttı dıyor bende dedım bıze neoluyor?; hayat dıyor; verdıği cevap aynen boyleydı hayat.. gecım telaşı iş sartları ve kendıne kalan birgünüde ailenle kımseyı gormeden dınlenerek gecırmek dıyor yanlış olduğunu bılsekte ıkımızde aynı seyı savunduk ve hak verdik birbirimize cocukken evlerımız karşılıklıydı dışarı cıkmak için yaptıgımız tek hareket aşağıyı gostermekti .

Kim annesinden once ızın alırsa o diğerini çağırırdı ve ılk çıkan ogunun organizatörüydü artık dışarı cıkmak için aşağıyı gostermek değil karlı bı pazar sabahı sıcak ekmek isteme ıhtımalımız ve aynı saatte orda olma ıhtımalımızı denk getırmek nekadarsa okadar işte görüşme şartlarımız yıne konuştuk aynı şeyleri ,(GÖRÜŞELİM) beklıyoruz gelin bir akşam dedı ,ınş. dedım soz verdım ,ve kesin kafaya koyudum gıdıcem,arkadaşımada söz verdim gidicem .
Sanırım bazı seyleri karşı taraftan beklemek gerekmiyor onun samimiliğne ınanıyorum ve dıyorum aynı şeyler benimde başımda ozaman karşılık beklemeye gerek yok insanlardan ,arkadaş çevremden kopalı uzun zaman olduğuna ınanıyorum,ve artık bu ılkbaharla beraber ustumdekı katları cıkartırken arkadaşlarıma da zaman ayırmayı ıhmal etmiyecegim ,cunku ne bu yasam telaşının sonu var ne bu odemelerın ne harcamaların bunları bırer vırus değilde yasam sartı halıne getırmenın tek yoluda keyıflı gecırılen zamanlarla farkında bıle olmadan herseyı yoluna sokmak ben karar verdım ve Artık asla Ertelememeyi öğreneceğim,
Ve Bu Hayatta yarına garantimiz olmadığını bile bile Neden YARIN diyoruz herkesi ertelediği işlerın Başına davet ediyorum 'BU HAYATIN İŞİ BİTMEZ '

Hiç yorum yok: